Eind vorig jaar maakte de Vlaamse regering duidelijk dat ze een herinvoering van de vestigingswet in de bouwsector niet ziet zitten. Geen goed idee, vindt men bij de Orde van Architecten. Die blijft ervoor pleiten dat er zo snel mogelijk een nieuw instrument komt dat starters in de bouwsector, de bouwconsument én de architect beter beschermt.
Waarom dit geen goed idee is, wordt uitgelegd door Ronny Custermans, ondervoorzitter van de Orde van Architecten. Voor een goed begrip schetst hij eerst het historische kader van de afschaffing van deze vestigingswet: “In 2019 maakte de Vlaamse Regering komaf met de vestigingswet in de bouwsector om tegemoet te kunnen komen aan de Dienstenrichtlijn. Die vestigingswet verplichtte aannemers om een aantal attesten te kunnen voorleggen om hun bekwaamheid te bewijzen.”
Negatieve trend ombuigen
“Wat we nu merken, is dat het aantal faillissementen in de bouwsector in stijgende lijn blijft gaan. Naast een haperende conjunctuur en een stijgende rente, lijkt de afgeschafte vestigingswet ook aan de basis te liggen van het groeiende aantal falingen. Embuild Vlaanderen vergeleek Vlaanderen en Wallonië, waar de vestigingswet behouden bleef, en stelt vast dat het aantal faillissementen bij onze zuiderburen merkelijk lager ligt. Vreemd, als je ziet hoe de overlevingsgraad van ondernemingen in Vlaanderen zienderogen achteruit gaat. Deze evolutie kun je niet louter toeschrijven aan conjuncturele factoren.”
Uit de woorden van haar ondervoorzitter valt duidelijk op te maken dat de Orde van Architecten met spoed een nieuw beleidskader wil doorgevoerd zien. Dat moet starters in de bouwsector verplichten om voldoende bedrijfs- en vakkennis op te doen én permanente vorming stimuleren. Die nieuwe regels moeten natuurlijk wel in regel zijn met de Europese Dienstenrichtlijn. Enkel zo kan de huidige trend omgebogen worden, kunnen beginnende ondernemers beter starten én evolueren bestaande ondernemers beter in de snel veranderende bouwsector.
Een ongelijke strijd
Ronny Custermans: “Zowel de consument als de architect worden meer dan vroeger geconfronteerd met aannemers die de nodige beroeps- en administratieve vaardigheden missen om een bouwproject tot een goed einde te brengen. Bouwers worden misleid en moeten steeds hogere voorschotten betalen.”
“Iedereen weet dat de architect de aannemer in het belang van de consument moet controleren, maar dat is een ongelijke strijd. De architect is tien jaar aansprakelijk en is verplicht verzekerd, terwijl aannemers morgen met de noorderzon kunnen vertrokken zijn. We hebben dus dringend nood aan strengere regels om de cowboys uit de bouwsector te weren én de bouwconsument meer waar voor zijn geld te geven.”
Bron: Orde van Architecten - Vlaamse Raad